Nasza modlitwa za wstawiennictwem św. Jana Pawła II

      Święty Janie Pawle II jesteś Patronem naszej szkoły.

       Wierzymy, że na każdej organizowanej przez nas akademii
       ku czci Twojej jesteś obecny wsród nas.

       W imieniu naszych kolegów i koleżanek,
       nauczycieli i pracowników szkoły
                                                                    prosimy o dar zdrowia,
                                                                   Bożego błogosławieństwa,
                                                                   o to abyśmy byli zawsze radośni, pomocni,
                                                                   a także o to, żebyśmy tworzyli jedną wielką

                                                                   miłującą się rodzinę dzieci Bożych. Amen

/                                                                                                                       autorki: ucz. Kamila Dubiel i ucz. Natalia Osiewicz/

"Patronie nasz" - hymn szkolny

1. Nie mamy lękać się w życiu niczego
    Kiedy otwarte są drzwi Chrystusowi
    "Bóg i Ojczyzna" hasłem każdego, 
     kto krzyżem pierś swą odważnie zdobi.

Ref.: Patronie nasz, my Twoim śladem
         Chcemy się piąć, aż po zwycięstwo. 
         Tyś dla nas jest żywym przykładem, 
          Ślij z nieba nam błogosławieństwo!

 2. "Niech zstąpi Duch Twój" zawołałeś z nami
       Więc niech się spełni ta prorocza mowa
       idziemy razem życia drogami
       Bo pamiętamy te wielkie słowa.

                                                             3. Podmuchem wiatru już zamknięta księga.
                                                                   Zaszkliły światu się wzruszeniem oczy.
                                                                   Choć pękła życia Twojego wstęga,
                                                                   To jednak duch twój dziś z nami kroczy.

„Dar i tajemnica” - 
czyli Jan Paweł II o swojej drodze do kapłaństwa   

U początków …. Tajemnica! 
„Historia mojego powołania jest znana przede wszystkim Bogu samemu. Każde powołanie jest wielką Tajemnicą, jest Darem, wobec wielkości którego czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy.”

- Pierwsze oznaki powołania

„Kiedy byłem w gimnazjum, mój katecheta zlecił mi zadanie powitanie Księcia Adama Stefana Sapiehy, Arcybiskupa Metropolitę Krakowskiego, przybywającego na wizytę do naszej parafii  w Wadowicach. Po moim przemówieniu Arcybiskup zapytał katechetę, na jaki kierunek studiów się wybieram. Gdy usłyszał, że na politologię, Arcybiskup odpowiedział: "Szkoda,  że nie na teologię.”

„Matkę straciłem jeszcze przed Pierwszą Komunią św. Po śmierci mojego starszego Brata, zostaliśmy we dwójkę z Ojcem. Życie Ojca stało się życiem ciągłej modlitwy.  „Nieraz zdarzało się budzić  w nocy i wtedy zastawałem Ojca na kolanach, tak jak na kolanach widywałem go zawsze w kościele. Nigdy nie mówiliśmy
z sobą o powołaniu kapłańskim, ale ten przykład mojego Ojca był jakimś pierwszym domowym seminarium”.

- Wszystko stracić … dla Boga

„W planach Bożych nic nie jest przypadkowe, Bóg mnie powołał w szczególnym momencie, momentem tym była II wojna światowa. Wobec szerzącego się zła i okropności wojny sens kapłaństwa i jego misja w świecie stawały się dla mnie nadzwyczaj przejrzyste i czytelne. Na skutek wybuchu wojny zostałem oderwany od studiów. W tym czasie straciłem również Ojca, ostatniego człowieka z mojej najbliższej rodziny. Trwał proces odrywania mnie od poprzednich zamierzeń, jednocześnie jawiło się w mej świadomości światło: Bóg chce, ażebym został kapłanem. Pewnego dnia zobaczyłem to bardzo wyraźnie: był to rodzaj jakiegoś wewnętrznego olśnienia, które niosło radość  i pewność powołania. I ta świadomość napełniła mnie jakimś wewnętrznym spokojem”.

- Kapłan

Święcenia kapłańskie przyjmowałem sam w prywatnej Kaplicy Biskupów Krakowskich w dniu,  w którym zwykle tego sakramentu się nie udziela: 1 listopada. Książę Metropolita wybrał ten dzień ze względu na to, że miałem wkrótce wyjechać do Rzymu na dalsze studia.

- Posadzka kaplicy

„Mający otrzymać święcenia pada na twarz, całym ciałem, czołem dotyka posadzki świątyni, a w tej postawie,
a w tej postawie zawiera się wyznanie jakiejś całkowitej gotowości do podjęcia służby, jaka zostaje mu powierzona. Ceremonia ta pozostawiła głęboki ślad w moim życiu kapłańskim. Kiedyś po latach – w Bazylice św. Piotra – mając przed oczyma ten moment święceń kapłańskich, napisałem utwór [poetycki, którego fragment wart tutaj przytoczyć:

To Ty, Piotrze. Chcesz być tutaj Posadzką, by po Tobie przechodzili…by szli tam, gdzie prowadzisz ich stopy…Chcesz być tym, który służy stopom – jak skała raciczkom owiec:
Skała jest także posadzką gigantycznej świątyni.

- Rodzina

We wtorek, 18 maja 1920 r. w Wadowicach przy ulicy Kościelnej 2 przyszedł na świat Karol Józef Wojtyła. Jego mama - Emilia z Kaczorowskich, pochodziła z biednej rodziny rzemieślniczej. Przeczuwała, że jej ukochany syn będzie wielkim człowiekiem. Tato, także Karol, był skromnym urzędnikiem wojskowym. 

Edmund, pierwszy syn państwa Wojtyłów, starszo 14 lat od Karola, ukończył studia medyczne  w Krakowie
i został lekarzem. Drugim dzieckiem w rodzinie Wojtyłów była dziewczynka. Niestety, zmarła wkrótce po urodzeniu. Lata dziecięce i chłopięce Karola Wojtyły zostały naznaczone utratą osób najbliższych. W 1929 roku, nie doczekawszy Pierwszej Komunii Świętej ukochanego syna, zmarła matka - Emilia.

"Nad Twoją białą mogiłą"

Nad Twoją białą mogiłą
Białe kwitną życia kwiaty-
o, ileż lat to już było-
bez Ciebie - przed iluż to laty?

Nad Twoją białą mogiłą
cisza jasna promienieje,
jakby w górę coś wznosiło,
jakby krzepiło nadzieję.

Nad Twoją białą mogiłą
klęknąłem ze swoim smutkiem-
o, jak to dawno już było-
jak się dziś zdaje malutkiem.

Nad Twoją białą mogiłą,
o Matko - zgasłe kochanie -
me usta szeptały bezsiłą: -
Daj wieczne odpoczywanie.

- Ojciec "człowiek ciągłej modlitwy"

Razem z synem czytał Pismo Święte, uczył go odmawiać różaniec, prowadził na piesze pielgrzymki do Kalwarii Zebrzydowskiej Częstochowy. Razem, ojciec i syn, uczyli się przyjmować surowe, dotykające ich rodzinę wyniki opatrzności. Trzy lata po śmierci matki, 5 XII 1932 roku umiera uwielbiany przez Karola brat Edmund. Zimą 18 II 1941roku młody Karol traci już jedyną osobę z najbliższej rodziny. Umiera ojciec, który był dla niego oparciem, wychował i prowadził do Boga.

                                                                                                                                                                                                                                                 Opracowała: Tadeusza Kowalik

    Jan Paweł II Wielki

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach,
w rodzinie emerytowanego wojskowego i czasami pracującej szwaczki. Miał starszego brata, Edmunda, który studiował medycynę w Krakowie.

Gdy miał dziewięć lat zmarła matka. Odtąd jego matką stała się Maryja - to jej powierzał swe troski, plany i pragnienia.

Trzy lata później - zmarł brat, który zaraził się szkarlatyną od swej pacjentki w szpitalu w Bielsku Białej.

Karol już w młodym wieku wyróżniał się wśród rówieśników swą wiarą - pogłębiał ja również w kółku ministranckim, którego nawet został przewodniczącym. W gimnazjum rozpoznał w sobie swoją pierwszą miłość - teatr. Zaprowadziła go ona na studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.

By nie rozdzielać się z ojcem - obaj przeprowadzili się do Krakowa. W 1941 roku zmarł ojciec Karola, który dotąd był mu rodziną oraz utrzymywał. Karol musiał zacząć pracować - w kamieniołomach na Zakrzówku, a potem w fabryce sody w Borku Fałęckim. Mimo, iż z przyjaciółmi założył w 1941 roku Teatr Rapsodyczny (taki był jego sposób na wojnę- nie walka na karabiny, ale podtrzymywanie kultury polskiej) zaczęła dojrzewać w nim myśl o kapłaństwie.

Wstąpił do tajnego seminarium, a 1 listopada 1946 roku kardynał Stefan Sapieha wyświęcił go na księdza.

Jako ksiądz dał się poznać jako przyjaciel i opiekun młodzieży. Jego rajdy, spływy kajakowe odcisnęły swe piętno na całym życiu ludzi, którzy byli blisko niego.

To ze spływu kajakowego w 1958 roku został wezwany do prymasa Wyszyńskiego, by dowiedzieć się o nominacji biskupiej. Stał się biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej.

W 1963 roku, po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, Karol Wojtyła został metropolitą krakowskim. W swojej diecezji był prawdziwym pasterzem - mającym wpływ zarówno na kręgi inteligenckie, jak i na robotnicze. Był prawdziwym przywódcą moralnym i duchowym.

Uczestniczył w obradach II soboru Watykańskiego - został wtedy przez wielu zauważony jako inteligentny i mądry mówca, świetnie władający łaciną.

W 1967 roku został kardynałem.

Karol Wojtyła był człowiekiem mocnym w wierze i umiejącym umocnić także innych w wierze. Nie uciekał od ludzi, ale umiał rozmawiać z każdym, również ateistami. Łamał powszechne konwenanse, zwłaszcza co do tego jak powinien zachowywać się ksiądz.

Kolejne lata miały jednak jeszcze bardziej zaskoczyć ludzi - tym razem na całym już świecie - i samego Wojtyłę.

16 października 1978 roku około godziny 17.15 został wybrany papieżem.
Przyjął imię Jan Paweł II. Rozpoczął się w ten sposób pontyfikat pierwszego papieża Polaka, człowieka, który:
- odbył 104 pielgrzymki zagraniczne na wszystkich kontynentach, w tym 8 do Polski
- mianował 232 kardynałów
- ogłosił 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków) i 478 świętych.
- napisał 43 listów apostolskich, 11 konstytucji, 14 adhortacji i aż 14 encyklik.

 Punktem szczególnym jego pontyfikatu były orędzia do młodzieży. Przyczynił się do tego, iż
ONZ zdecydowała się ogłosić rok 1985, Rokiem Międzynarodowym Młodzieży. Wówczas to zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży.

Ostatnim jego dziełem było przekazanie światu orędzia o Bożym Miłosierdziu.
To on kanonizował św. Siostrę Faustynę i to dzięki jego staraniom wybudowano Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie - Łagiewnikach. Jan Paweł II był tym, który ją konsekrował, stało się to podczas jego ostatniej pielgrzymki do Polski w 2002 r.

Został autorytetem moralnym również z uwagi na cierpienie, jakie znosił szczególnie pod koniec pontyfikatu, nie rezygnując z posługi kapłańskiej do samego końca.

 Zmarł 2 kwietnia 2005 roku.

Jego następca, Benedykt XVI, w związku z pontyfikatem swego poprzednika uruchomił proces beatyfikacyjny Jana Pawła II. W roku 2009 papież podpisał dekret zamykający zasadniczą część procesu beatyfikacyjnego.

 27 kwietnia 2014 r. w Rzymie odbyła się kanonizacja Jana Pawła II.

Ciekawostki o papieżu Janie Pawle II

1. Karol Wojtyła był pierwszym papieżem nie Włochem od 1522 roku i oczywiście pierwszym Polakiem sprawującym urząd Papieża.

2. Papież odwiedził aż 132 kraje świata, 900 miejscowości
i w drodze łącznie spędził ponad półtora roku.

3. Jan Paweł II jako pierwszy odwiedził on meczet, synagogę
i kościół luterański, był to niezwykły pontyfikat Papieża Polaka.

4. Papież był również niezwykle oryginalną osobą, nosił on na ręku zegarek i czytał bez okularów, uprawiał on również takie sporty jak jazda na nartach i spływ kajakiem, uwielbiał on także wspinaczkę górską. Był on aktywny fizycznie i uwielbiał sport.

5. Był to pierwszy Papież, który wziął udział w koncercie rockowym, który miał miejsce w Bolonii. Jan Paweł II łamał wszelkie stereotypy.

6. Papież niezwykle mocno kochał dzieci, zawsze chciał aby te niewinne istoty miały godne i dobre życie.
 Był to pierwszy Papież, który napisał list do dzieci.

7. Karol Wojtyła był to pierwszy Papież, który znał biegle aż 7 języków obcych. W ich skład wchodził angielski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański, rosyjski, łacina, ukraiński, czeski i węgierski. Porozumiewanie z innymi przychodziło mu z dużą łatwością.

8. Jan Paweł II zasłynął w Watykanie tym, że wprowadził on Internet. Było to niesamowite przedsięwzięcie, ponieważ wcześniej było to kompletnie nieosiągalne dla mieszkańców Watykanu.

9. Nasz Papież Jan Paweł II również łamał schematy. Jako pierwszą zmianą było zrezygnowanie z lektyki,
na której dotąd noszono papieży uważał, że jest to kompletnie niepotrzebne i nie chce być noszony.

10. W pierwszym roku swojego pontyfikatu, poprosił władze o wybudowanie basenu oraz o renowację kortu tenisowego. Uwielbiał on sport dlatego też dbał o to by ludzie mogli jak najwięcej korzystać z dobrodziejstw miejsc, które stawiają na rekreację sportową.

11. Karol Wojtyła był pierwszym Papieżem, który udzielał audiencji w mediach. Rozmawiał on swobodnie
i spokojnie na tematy, o które go pytano. Później audiencje dla mediów zostały przekształcone w konferencje prasowe.